در بهره‌برداری و نگهداری شبکه، این یک مشکل رایج اما دردسرساز است که دستگاه‌ها پس از اتصال مستقیم نمی‌توانند پینگ کنند. برای مبتدیان و مهندسان باتجربه، اغلب لازم است از چندین سطح شروع کنند و علل احتمالی را بررسی کنند. این مقاله مراحل عیب‌یابی را تجزیه و تحلیل می‌کند تا به شما کمک کند به سرعت علت اصلی مشکل را پیدا کرده و آن را برطرف کنید. این روش‌ها هم در شبکه خانگی و هم در محیط سازمانی قابل اجرا و کاربردی هستند. ما شما را گام به گام از بررسی‌های اولیه تا بررسی‌های پیشرفته در این چالش همراهی خواهیم کرد.
۱. وضعیت اتصال فیزیکی را بررسی کنید تا مطمئن شوید سیگنال کار می‌کند
اساس ارتباطات شبکه، اتصال فیزیکی است. اگر دستگاه پس از اتصال مستقیم، پینگ را دریافت نکند، اولین قدم بررسی عملکرد لایه فیزیکی است. در اینجا مراحل آن آمده است:
اتصال کابل شبکه را تأیید کنید:بررسی کنید که آیا کابل شبکه محکم وصل شده است و آیا رابط کابل شبکه شل است یا خیر. اگر از کابل مستقیم استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که کابل با استاندارد TIA/EIA-568-B (استاندارد کابل مستقیم مشترک) مطابقت دارد. اگر دستگاه‌های قدیمی‌تری دارید، ممکن است نیاز به عبور از خطوط (TIA/EIA-568-A) داشته باشید زیرا برخی از دستگاه‌های قدیمی‌تر از سوئیچینگ خودکار MDI/MDIX پشتیبانی نمی‌کنند.
کیفیت کابل شبکه را بررسی کنید:کابل شبکه بی‌کیفیت یا خیلی بلند ممکن است باعث تضعیف سیگنال شود. طول استاندارد کابل شبکه باید در محدوده ۱۰۰ متر کنترل شود. اگر کابل خیلی بلند است یا آسیب آشکاری دارد (مثلاً شکسته یا صاف شده است)، توصیه می‌شود آن را با یک کابل باکیفیت بالا تعویض کرده و دوباره آزمایش کنید.
به نشانگرهای دستگاه توجه کنید:بیشتر دستگاه‌های شبکه (مانند سوئیچ‌ها، روترها، کارت‌های شبکه) دارای نشانگر وضعیت اتصال هستند. معمولاً پس از اتصال، چراغ (سبز یا نارنجی) روشن می‌شود و ممکن است چشمک بزند که نشان‌دهنده انتقال داده است. اگر نشانگر روشن نشود، ممکن است مشکل از کابل شبکه، خرابی رابط یا روشن نبودن دستگاه باشد.
پورت تست:کابل شبکه را به پورت دیگر دستگاه وصل کنید تا احتمال آسیب دیدن پورت از بین برود. در صورت وجود، می‌توانید از تستر کابل شبکه برای بررسی اتصال کابل شبکه استفاده کنید تا مطمئن شوید که هر جفت سیم به درستی مرتب شده‌اند.
اتصال فیزیکی اولین قدم در ارتباطات شبکه است و ما باید قبل از اینکه بتوانیم به بررسی علل سطح بالاتر ادامه دهیم، مطمئن شویم که در این لایه مشکلی وجود ندارد.
۲. وضعیت STP دستگاه را بررسی کنید تا مطمئن شوید پورت غیرفعال نشده است
اگر با وجود اتصال فیزیکی عادی قادر به پینگ گرفتن نیستید، ممکن است مشکلی در پروتکل لایه پیوند دستگاه وجود داشته باشد. یکی از دلایل رایج، پروتکل درخت پوشا (STP) است.
نقش STP را درک کنید:پروتکل STP (پروتکل درخت پوشا) برای جلوگیری از ایجاد حلقه در شبکه استفاده می‌شود. اگر دستگاهی حلقه‌ای را تشخیص دهد، STP پورت‌های خاصی را در حالت مسدود قرار می‌دهد و از ارسال داده‌ها توسط آنها جلوگیری می‌کند.
بررسی وضعیت پورت:برای بررسی اینکه آیا پورت در حالت "Forwarding" قرار دارد یا خیر، به رابط خط فرمان (CLI) یا رابط مدیریت وب دستگاه خود وارد شوید. در مورد سوئیچ سیسکو، وضعیت STP را می‌توان با استفاده از دستور show spat-tree مشاهده کرد. اگر پورتی به عنوان "Blocking" نشان داده شود، STP ارتباط روی آن پورت را مسدود می‌کند.
راه حل:
غیرفعال کردن موقت STP:در یک محیط آزمایشی، می‌توان STP را به طور موقت غیرفعال کرد (برای مثال، بدون spath-tree vlan 1)، اما این کار در محیط عملیاتی توصیه نمی‌شود زیرا ممکن است باعث ایجاد طوفان پخش (broadcast storm) شود.
فعال کردن پورت فست:اگر دستگاه از آن پشتیبانی کند، می‌توان تابع PortFast را روی پورت فعال کرد (دستوراتی مانند spath-tree portfast)، که به پورت اجازه می‌دهد از مرحله گوش دادن و یادگیری STP عبور کرده و مستقیماً وارد حالت ارسال شود.
بررسی حلقه‌ها:اگر انسداد STP ناشی از وجود حلقه‌ها در شبکه باشد، توپولوژی شبکه را بیشتر بررسی کنید تا حلقه‌ها را پیدا کرده و از بین ببرید.
مشکلات STP در شبکه‌های سازمانی، به ویژه در محیط‌های چند سوئیچه، رایج است. اگر شبکه کوچکی دارید، ممکن است بتوانید فعلاً از این مرحله صرف نظر کنید، اما درک نحوه عملکرد STP می‌تواند در عیب‌یابی مشکلات در آینده بسیار مفید باشد.
۳. بررسی کنید که آیا ARP کار می‌کند تا مطمئن شوید که آدرس MAC به درستی شناسایی شده است یا خیر.
وقتی لایه پیوند نرمال است، برای بررسی به لایه شبکه بروید. دستور Ping به پروتکل ICMP متکی است که ابتدا آدرس IP هدف را از طریق پروتکل تفکیک آدرس (ARP) به آدرس MAC تبدیل می‌کند. اگر تفکیک ARP با شکست مواجه شود، Ping نیز با شکست مواجه خواهد شد.
جدول ARP را بررسی کنید: جدول ARP را روی دستگاه بررسی کنید تا تأیید کنید که آدرس MAC دستگاه هدف با موفقیت حل شده است. به عنوان مثال، در ویندوز، می‌توانید با باز کردن خط فرمان و تایپ arp-a، حافظه پنهان ARP را مشاهده کنید. اگر هیچ آدرس MAC برای IP مقصد وجود ندارد، حل ARP ناموفق بوده است.
تست دستی ARP:سعی کنید درخواست‌های ARP را به صورت دستی ارسال کنید. برای مثال، در ویندوز می‌توانید از دستور ping برای ایجاد درخواست ARP استفاده کنید، یا مستقیماً از ابزاری مانند arping (در سیستم‌های لینوکس) استفاده کنید. اگر هیچ پاسخی به درخواست ARP داده نشد، دلایل احتمالی عبارتند از:
مسدود کردن توسط فایروال:درخواست‌های ARP توسط فایروال برخی از دستگاه‌ها مسدود می‌شوند. تنظیمات فایروال دستگاه هدف را بررسی کنید و پس از خاموش کردن موقت فایروال، دوباره امتحان کنید.
برخورد آی‌پی:اگر در شبکه تصادم آدرس‌های IP وجود داشته باشد، ممکن است حل مشکل ARP با شکست مواجه شود. از ابزاری مانند Wireshark برای گرفتن بسته‌ها و بررسی اینکه آیا چندین آدرس MAC به یک IP پاسخ می‌دهند یا خیر، استفاده کنید.
راه حل:
Arpcache را حذف کنید (ویندوز: netsh interface ip delete arpcache؛ لینوکس: ip-ss neigh flush all) و سپس دوباره Ping کنید.
مطمئن شوید که آدرس‌های IP هر دو دستگاه در یک زیرشبکه قرار دارند و ماسک زیرشبکه نیز یکسان است (برای جزئیات بیشتر به مرحله بعدی مراجعه کنید).
مشکلات ARP اغلب ارتباط نزدیکی با پیکربندی لایه شبکه دارند و برای عیب‌یابی و اطمینان از عملکرد صحیح همه چیز، به صبر و شکیبایی نیاز است.
۴. بررسی آدرس IP و پیکربندی زیرشبکه برای اطمینان از زیرساخت ارتباطی
مشکلات لایه شبکه اغلب مقصر اصلی شکست‌های پینگ هستند. آدرس‌های IP و زیرشبکه‌های پیکربندی‌شده‌ی نادرست باعث می‌شوند دستگاه‌ها نتوانند ارتباط برقرار کنند. در اینجا مراحل آن آمده است:
تأیید آدرس IP:بررسی کنید که آیا آدرس‌های IP دو دستگاه در یک زیرشبکه قرار دارند یا خیر. برای مثال، دستگاه A دارای IP برابر با 192.168.1.10 و ماسک زیرشبکه 255.255.255.0 است. دستگاه B دارای IP برابر با 192.168.1.20 و ماسک زیرشبکه یکسان است. هر دو IP در یک زیرشبکه (192.168.1.0/24) قرار دارند و از لحاظ تئوری می‌توانند با هم ارتباط برقرار کنند. اگر دستگاه B دارای IP برابر با 192.168.2.20 باشد، در یک زیرشبکه قرار ندارد و پینگ با خطا مواجه می‌شود.
بررسی ماسک‌های زیرشبکه:ماسک‌های زیرشبکه‌ی ناهماهنگ نیز می‌توانند منجر به اختلال در ارتباط شوند. برای مثال، دستگاه A ماسکی با مقدار ۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵.۰ و دستگاه B ماسکی با مقدار ۲۵۵.۲۵۵.۰.۰ دارد که ممکن است به دلیل درک متفاوت آنها از محدوده‌ی زیرشبکه، منجر به ایجاد موانع ارتباطی شود. مطمئن شوید که ماسک‌های زیرشبکه برای هر دو دستگاه یکسان هستند.
تنظیمات درگاه را بررسی کنید:دستگاه‌های متصل مستقیم معمولاً به دروازه (Gateway) نیازی ندارند، اما دروازه‌های پیکربندی‌شده‌ی نادرست می‌توانند باعث شوند بسته‌ها به اشتباه ارسال شوند. مطمئن شوید که دروازه‌ی هر دو دستگاه روی پیکربندی‌نشده تنظیم شده باشد یا به آدرس صحیح اشاره کند.
راه حل:
آدرس IP یا ماسک زیرشبکه را تغییر دهید تا مطمئن شوید هر دو دستگاه در یک زیرشبکه قرار دارند. تنظیمات غیرضروری دروازه (gateway) را غیرفعال کنید یا آنها را روی مقدار پیش‌فرض (0.0.0.0) تنظیم کنید.
پیکربندی IP هسته اصلی ارتباطات شبکه است، بنابراین بررسی مجدد آن بسیار مهم است تا مطمئن شوید چیزی از قلم نیفتاده است.
۵. بسته‌های ICMP ارسالی و دریافتی را بررسی کنید تا مطمئن شوید که پروتکل غیرفعال نشده است.
دستور Ping به پروتکل پیام‌رسانی کنترل اینترنت (ICMP) متکی است. اگر بسته‌های ICMP قطع یا غیرفعال شوند، Ping موفق نخواهد شد.
قوانین فایروال خود را بررسی کنید:بسیاری از دستگاه‌ها به طور پیش‌فرض فایروال فعال دارند که ممکن است درخواست‌های ICMP را مسدود کند. برای مثال، در ویندوز، تنظیمات «فایروال مدافع ویندوز» را بررسی کنید تا مطمئن شوید که قانون ICMPv4-In مجاز است. سیستم‌های لینوکس قانون iptables (iptables -L) را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که ICMP مسدود نشده است.
بررسی خط‌مشی دستگاه:برخی از روترها یا سوئیچ‌ها برای جلوگیری از اسکن، پاسخ‌های ICMP را غیرفعال می‌کنند. برای اطمینان از غیرفعال بودن ICMP، وارد صفحه مدیریت دستگاه شوید.
تحلیل ضبط بسته:از ابزاری مانند Wireshark یا ... استفاده کنید.شیرهای شبکه Mylinkingوکارگزاران بسته شبکه Mylinkingبرای ضبط بسته‌ها و بررسی اینکه آیا درخواست ICMP ارسال شده است یا خیر و آیا پاسخی دریافت شده است یا خیر. اگر درخواست ارسال شده اما پاسخی دریافت نشده است، ممکن است مشکل از دستگاه هدف باشد. اگر درخواستی ارسال نشده است، ممکن است مشکل از دستگاه محلی باشد.
راه حل:
(ویندوز: netsh advfirewall set allprofiles state off؛ لینوکس: iptables -F) برای بررسی اینکه آیا پینگ به حالت عادی برگشته است یا خیر. پاسخ‌های ICMP را روی دستگاه فعال کنید (برای مثال، دستگاه سیسکو: ip icmp echo-reply).
مشکلات ICMP اغلب به سیاست‌های امنیتی مربوط می‌شوند که نیاز به ایجاد تعادل بین امنیت و اتصال دارند.
۶. بررسی کنید که آیا قالب بسته صحیح است یا خیر تا مطمئن شوید که هیچ ناهنجاری در پشته پروتکل وجود ندارد.
اگر همه چیز خوب پیش برود و هنوز نتوانید پینگ بگیرید، ممکن است لازم باشد که به پشته پروتکل مراجعه کنید تا بررسی کنید که بسته در قالب صحیح قرار دارد یا خیر.
ضبط و تجزیه و تحلیل بسته‌ها:
از Wireshark برای ضبط بسته‌های ICMP و بررسی موارد زیر استفاده کنید:
- نوع و کد درخواست ICMP صحیح است (درخواست اکو باید نوع ۸ و کد ۰ باشد).
- اینکه آیا آی پی های مبدا و مقصد درست هستند یا خیر.
- آیا مقادیر غیرطبیعی TTL (زمان زنده ماندن) وجود دارد که می‌تواند باعث شود بسته در نیمه راه از دست برود؟
تنظیمات MTU را بررسی کنید:اگر تنظیمات حداکثر واحد انتقال (MTU) ثابت نباشد، ممکن است قطعه قطعه شدن بسته با شکست مواجه شود. MTU پیش‌فرض ۱۵۰۰ بایت است، اما برخی از دستگاه‌ها ممکن است با مقادیر کمتری پیکربندی شوند. قطعه قطعه شدن را با دستور ping-fl 1472 target IP (ویندوز) آزمایش کنید. اگر درخواست sharding داده شود اما پرچم Do not sharding (DF) تنظیم شده باشد، MTU مطابقت ندارد.
راه حل:
مقدار MTU را تنظیم کنید (ویندوز: رابط netsh، ipv4، زیررابط را "Ethernet" تنظیم کنید، mtu=1400، store=persistent).
مطمئن شوید که MTU دو دستگاه یکسان است.
مشکل پشته پروتکل پیچیده‌تر است، پیشنهاد می‌شود که تجزیه و تحلیل عمیق پس از بی‌نتیجه بودن تحقیقات اولیه انجام شود.
۷. اطلاعات جمع‌آوری کنید و به دنبال پشتیبانی فنی باشید
اگر مراحل بالا مشکل را حل نکرد، ممکن است نیاز به جمع‌آوری اطلاعات بیشتر و درخواست پشتیبانی فنی داشته باشید.
گزارش:اطلاعات لاگ دستگاه (syslog روتر/سوئیچ، syslog کامپیوتر) را جمع‌آوری کنید و ببینید آیا خطایی وجود دارد یا خیر.
با سازنده تماس بگیرید:اگر دستگاه یک محصول سازمانی مانندمیلینکینگ(شیرهای شبکه, کارگزاران بسته شبکهوبای پس درون خطی)، سیسکو (روتر/سوئیچ)، هواوی (روتر/سوئیچ)، می‌توانید برای ارائه مراحل بازرسی دقیق و گزارش‌ها با پشتیبانی فنی سازنده تماس بگیرید.
بهره‌گیری از جامعه:برای دریافت کمک، در انجمن‌های فنی (مثلاً Stack Overflow، Cisco Community) پست بگذارید و اطلاعات دقیق توپولوژی شبکه و پیکربندی را ارائه دهید.
اتصال مستقیم به یک دستگاه شبکه که پینگ آن ناموفق است، ممکن است ساده به نظر برسد، اما در واقع ممکن است شامل مشکلات متعددی در لایه فیزیکی، لایه لینک، لایه شبکه و حتی پشته پروتکل باشد. اکثر مشکلات را می‌توان با دنبال کردن این هفت مرحله، از مقدماتی تا پیشرفته، حل کرد. چه بررسی کابل شبکه، تنظیم STP، تأیید ARP یا بهینه‌سازی پیکربندی IP و سیاست ICMP باشد، هر مرحله نیاز به دقت و صبر دارد. امیدوارم این راهنما به شما در مورد نحوه انجام عیب‌یابی اینترنت شفافیت لازم را بدهد، تا اگر با مشکل مشابهی روبرو شدید، سردرگم نشوید.
زمان ارسال: مه-09-2025
